Iedere moeder kent het wel: die doldwaze momenten waarop je je afvraagt hoe je ooit hebt gedacht dat moederschap een eitje zou zijn. Daar sta je dan, met één kind dat zichzelf vrolijk in ketchup doopt en een ander dat boos in een hoekje zit omdat dat ene gele bordje in de vaatwasser zit. En dan is er dat moment waarop je je realiseert: voel je nou net een tikkeltje meer voor die kleine ketchup-kunstenaar? Schrik niet! Dat vage, ongemakkelijke gevoel over een ‘favoriet kind’ kan weleens iets te maken hebben met je eigen interne moederkompas.

Is het normaal om een favoriet kind te hebben?

Voordat je jezelf gaat veroordelen (want dat doen wij moeders al genoeg), laten we eerst vaststellen dat je zeker niet de enige bent. Veel ouders voelen zich weleens meer verbonden met het ene kind dan het andere, en dat betekent niet per se dat je een slechte moeder bent. Je kinderen zijn uniek, met hun eigen persoonlijkheden, en soms klik je nu eenmaal net iets beter met de één dan met de ander.

“Mijn jongste dochter is net zo koppig als haar moeder en ja, soms botsen we daar vreselijk mee. Maar als mijn stille, bedachtzame zoon weer eens de hele wereld aan je vraagt, is het zo makkelijk om verzuchtend op de bank te belanden en zijn rustige aanwezigheid even te verkiezen.”

Waarom voelen sommige ouders zich meer verbonden met één kind?

Er zijn talloze redenen waarom je je meer aangetrokken kunt voelen tot een bepaald kind:

• Gelijksoortige persoonlijkheden: Misschien delen jij en je kind dezelfde liefde voor dat ene tv-programma, dezelfde gevoel voor humor, of hebben jullie beiden een hekel aan vroege ochtenden.
• Levensfase: Soms kan je band met een kind sterker zijn omdat je op dat moment meer met hen bezig bent. Kinderen doorlopen verschillende fases en de bijbehorende uitdagingen kunnen invloed hebben op de relatie.
• Deelervaringen: Als een kind een bepaalde uitdaging meemaakt die je zelf ook eens ervaren hebt, kan dat een gevoel van verbondenheid geven.

Maar hier komt de catch, lieve moeders: verbondenheid is niet hetzelfde als favoriet zijn.

Zo kun je ermee omgaan

Het idee dat je misschien een ‘favoriet’ hebt, kan je als moeder behoorlijk onzeker maken. Gelukkig zijn er manieren om met dit gevoel om te gaan, zonder onmiddellijk aan je ouderschapskwaliteiten te twijfelen.

• Herken het gevoel: De eerste stap is erkennen dat je dit gevoel hebt. Dit maakt het minder zwaar en helpt je ermee om te gaan.
• Reflecteer: Probeer stil te staan bij waarom je je zo voelt. Is het tijdelijk, gerelateerd aan een bepaalde situatie, of zie je een patroon?
• Spendeer individuele tijd: Zorg dat je tijd alleen met elk kind doorbrengt. Dit kan helpen om je band te versterken en voorkomt dat één van je kinderen zich minder gezien voelt.

Valkuilen in favoriet zijn

Een valkuil kan bijvoorbeeld zijn dat een kind zich bewust wordt van het verschil in aandacht en zich minderwaardig gaat voelen. Kinderen merken echt alles op, vooral als het gaat om hoe je als ouder met hen omgaat. Het is belangrijk om je aandacht eerlijk te verdelen, zelfs als de ene gewoon makkelijker is dan de andere op een gegeven moment.

“Door allebei mijn kinderen dezelfde serenade uit Frozen toe te zingen maakte ik de speellijst misschien niet bijzonderder, maar het zorgde wel voor gelijke aandacht.”

Praktische tips voor balans

Om een gezonde balans te bewaren, volgen hier nog enkele praktische tips die je direct kunt toepassen:

– Communiceer open: Moedig je kinderen aan om te praten over hoe ze zich voelen in het gezin. Dit helpt bij het opbouwen van een vertrouwensband.
– Waardeer diversiteit: Elk kind heeft unieke kwaliteiten en interesses. Probeer deze te koesteren en te vieren.
– Creëer gezamenlijke herinneringen: Plan gezinsactiviteiten waarbij je als eenheid samen plezier hebt. Zo voelen alle kinderen zich betrokken.

Conclusie

We zijn allemaal maar moeders die proberen het beste te doen voor onze kinderen. Of je nu een nieuwer model Lego of een middagje fietsen in het park bovenaan je to-do lijst hebt staan, het draait allemaal om balans. De kunst is om je bewust te zijn van je eigen gevoelens en actief tijd en liefde te investeren in je kinderen.

Vergeet niet: ieder kind heeft zijn momenten, en dat hoort bij het ouderschap. Laten we die momenten omarmen, lachen om de ketchupkunst van het leven en altijd onze deur openhouden voor een eerlijke (en liefdevolle) dialoog met onze kinderen. Zodat zij zich altijd gewaardeerd voelen, ongeacht in welk vaatwasserdilemma we onszelf die dag weer hebben gestort.