Je doet de deur open en struikelt bijna over een felgekleurde Lego-steen. Bij het passeren van de bank springt een pluchen unicorn je bijna aan en je favoriete fauteuil is omgetoverd tot een piratenschip met een kartonnen doos als schatkist. Herkenbaar? Well, join the club van ouders die telkens weer hun woonkamer als slagveld aantreffen. En terwijl je ergens op internet leest dat je meer moet opruimen voor innerlijke rust, vraag je je af: waarom gebeurt dit telkens weer?

Waarom het altijd zo gaat

Laten we eerlijk zijn tegen elkaar, geen enkele strategie lijkt opgewassen tegen de aantrekkingskracht van de woonkamer. Je bouwt de meest geweldige speelhoek, koopt de hipste opbergers en plant een strak opruimschema in je agenda. Maar ja, binnen no-time ziet je woonkamer eruit alsof er een hurricane doorheen is gegaan. Hoe kan dat toch?

De woonkamer als speel-paradijs

Allereerst, kinderen worden aangetrokken tot plekken waar jij ook bent. Het maakt niet uit hoe leuk hun eigen kamertje ook is, kinderen willen gewoon in jouw nabijheid spelen. Bovendien, welke andere ruimte in huis biedt meer mogelijkheden tot avontuur dan de woonkamer? Het is een plek waar fantasie tot leven komt, bekend terrein met onbeperkte mogelijkheden. En geloof me, hoe strak je ook probeert op te ruimen, tegen de krachten van kleine avonturiers ben je meestal niet opgewassen.

Kleine architecten en grootse plannen

Heb je ooit opgemerkt dat je kinderen altijd met het grootste plezier bouwen en dan weer afbreken? Je woonkamer is hun canvas en zij zijn de kunstenaars. De ene dag is de salontafel een kasteel, de volgende dag een racebaan. Best creatief, toch? Maar terwijl jij ’s avonds denkt dat je de laatste blokken hebt opgeruimd, worden ze ‘s ochtends als een magische verrassing weer op hun oorspronkelijke plek teruggevonden.

Wat kun je ertegen doen?

Ja, je kunt je volledig overgeven aan het feit dat je woonkamer zoveel speelgoed heeft als een gemiddelde speelhal, of je kunt een paar slimme moves overwegen om de boel enigszins onder controle te krijgen.

• Minimaliseer het speelgoed: Klinkt makkelijker dan gedaan, I know, maar probeer echt eens kritisch te kijken naar de hoeveelheid speelgoed dat continue in de woonkamer ligt. Minder speelgoed kan ook resulteren in meer creatief spel.
• Speelgoedrotatie: Heb je wel eens geprobeerd speelgoed op te bergen en het na een maand weer af te stoffen? Het voelt meteen als nieuw voor de kinderen, en als bonus heb je iedere maand iets anders in je woonkamer liggen.
• Maak deal zones: Wijs specifieke plekken aan waar speelgoed wel en niet mag blijven liggen. Goed, dit vereist wel enige consistentie en pedagogische talenten, maar met wat geduld kan het prima werken.
• Maak opruimen leuk: Zet een timer aan en maak er een spel van wie het snelst alles weer kan terugvinden naar de juiste plek.

Helemaal vrede ermee?

Als je na het lezen van deze tips denkt: “Nee, dank je, ik geef me gewoon over aan mijn nieuwe woonstijl tussen Peppa Pig en Thomas de Trein,” dan ook helemaal prima. De jaren waarin het speelgoed door de kamer vliegt zijn immers al zo kort als dat ze zijn turbulent. Kinderen groeien snel op, en terwijl je nu misschien reuze-blokken als kussentjes gebruikt omdat er gewoon geen plek meer is op de bank, bedenk dan dat er een dag komt dat je huis weer helemaal van jou zal zijn. En wie weet ontdek je dan met een beetje heimwee toch wel die ene eenzame Lego-steen… ergens onder de bank.

Conclusie: liefde is sterker dan chaos

De onvermijdelijke waarheid is dat speelgoed in de woonkamer hoort wanneer je kleine avonturiers rond hebt lopen. En hoewel het soms voelt alsof er geen einde aan komt, is het ook een periode vol liefde, fantasie en het bouwen van herinneringen samen. Dus misschien gaat het er niet om hoe hard je kunt opruimen, maar hoe goed je kunt genieten van de chaos die liefde heet. Zorg er echter wel voor dat je regelmatig je Trump-kaart trekt – af en toe opruimen kan nooit kwaad. Verander niet je woonkamer, maar je mindset, en voor je het weet zit je lachend te genieten tussen de piratenschepen en prinsessenkastelen. Want thuis is waar het hart, en blijkbaar ook het speelgoed, ligt.